از نظر من آلبوم دو قطعه شاهکار داشت که میشه گفت همیشه دوست داشتم چاوشی اونجوری بخونه
یکی چنگیز یکی شاه مقصود
شعر هر دو یه شاهکار بی نظیر بود...واقعا حسین صفا معرکست...عوامل دیگه ای هم مثل لحن و ملودی و تنظیم هم کنارش بودن که الان قطعه ای مثل شاه مقصود انقدر تو مصاحبه ها میاد و شاخص شده تو آلبوم...
خدارو شکر روز به روز دراه پیشرفت میکنه و تنها چیزی که دوست نداره و ما چاوشیست ها هم دوست نداریم تکراره...
خواندنش مستدام امیر محسن...