این احساس مسئولیت،دغدغه مندی،کلام قوی و درخور برای فضایی جز کارهای عاشقانه (تاکید میکنم کارهایی جز کارهای عاشقانه که دیگه نیاز به تعریف نداره) و خیلی چیزای دیگه ، محسن چاوشی رو در صدر قرار داده.نبوغ و خلاقیت حسین صفا برای من هم بعد از "قطار " نمود پیدا کرد و بعد از اون ، اندازه محسن چاوشی براش احترام قائلم و علاقه مند کاراش شدم.
راستش فک کنم اینجا بشه قضاوت کرد درمورد البومای امسال.تنها البومی که فکر میکردم امسال بتونه (از ابعادی جز کلام) با البوم امیر بی گزند مقایسه بشه،تجربه کن بود.ولی اقای عقیلی چیز جدیدی ، رو نکردن.قبول دارم البوم با کیفیتی بود ولی قطعا قابل مقایسه با البوم محسن چاوشی نبود.الآن هم دارم البوم جدید اقای علیزاده رو گوش میدم.هر آلبومی که منتشر میشه فقط به این نتیجه میرسم که فقط خودِ محسن چاوشی میتونه کاری بهتر از امیر بی گزند ، رو کنه.