هنرمندان دنیای عجیبی دارند،تردوشکننده وروحی لطیف که هرتلنگرمنفی برآن آسیب می زندواو...آرام بدون هیچ سروصدایی برای اثبات حقانیت خویش به خلوتش رومی آورد.دیگران که متوجه غیابش می شوند،هرچه به ذهنشان خطورمی کند،درغیاب وی منعکس می کنند!!امااگرآن آرامش وآزادی رابه وی می دادیم،آنوقت حرف های نگفته اش رامی شنیدیم...حرف هایی که دل هرکسی رابه دردمی آورد.متاسفانه اکثریت هنرمندان به خاطرندیده گرفته شدن احساسشان درگیراین تنهایی وسکوت تحمیل شده هستند!!!چه بسااگرایشان درمملکت دیگری بودشرایطش اززمین تاآسمان فرق می کرد.هنرمندهیچ نمی خواهدفقط دوست دارداورابفهمندوبه دنیای زیبایش احترام بگذارندودرغیابش قضاوت پنهانی ونادرست نداشته باشند.این درقبال عظمت روح آنان خواسته و توقع چندان زیادی نیست.بیاییددیگران راآنگونه که شایسته آنهاست بشناسیم وداوری کنیم.