موسیقی ما - گروه «دوستی» طی دو شب اجرای کنسرت «ترنمی در هوای بی‌چگونگی»، در شب‌های تابستانی تهران به صحنه رفتند.

 سالن «میلاد» نمایشگاه‌ بین‌المللی تهران، شامگاه (چهارشنبه و پنج‌شنبه پنجم و ۶ مردادماه) مملو از مشتاقان و علاقه‌مندان موسیقی بود که آمده بودند شاهد هنرنمایی شهرام ناظری ـ شوالیه آواز ایران ـ و حسین علیزاده ـ نوازنده و آهنگ‌ساز ـ و دیگر اعضای گروه «دوستی» ـ که زمانی تعدادی از آن‌ها در گروه «چاوش» سال‌ها با هم بودند ـ باشند؛ اردشیر کامکار، سعید فرج‌پوری، محمد فیروزی، پژمان حدادی، بهنام سامانی، سیامک جهانگیری و روزبه رحیمی از جمله اعضای گروه «دوستی» هستند.

گروه «دوستی» که این کنسرت را به «هـ. الف. سایه» به‌خاطر «نقش بزرگی که در روند اندیشه نسل امروز موسیقی ایران داشته»، تقدیم کرده است، درباره اجرا‌هایش عنوان کرده است:

 «یاران

دلتنگ

تشنه‌لب

در جست‌وجوی هم

چو پرگار به یک نقطه رسیدند

به دوستی، به عشق

به نوازش آهنگی که از دیرباز طنین‌انداز بود.

دو یار دیرین

سال‌ها در کنار هم، آثاری به یادگار گذاشتند که در تمام این دوران، تا به امروز، دوستی و همدلیشان باقی است.

شهرام ناظری، حسین علیزاده

با یاران دیگر در کنار هم قرار می‌گیرند تا دیگر بار نغمه دوستی سردهند.

گروه «دوستی» در نخستین‌ گام به شوق پرویز مشکاتیان و یاد عزیزش» نغمه‌ای از او می‌نوازد و می‌خواند، باشد که پیام دوستی را، هم‌صدا و همدل سر داده تا یاران دیگر در این مسیر همراه شوند.»

در بخش اول برنامه با تشویق تماشاگران، شهرام ناظری، حسین علیزاده و پژمان حدادی به روی صحنه آمدند و کنسرت «در هوای بی‌چگونگی» را با بداهه‌خوانی و بداهه‌نوازی آغاز کردند.

در ابتدا حسین علیزاده تارش را به دست گرفت و نواخت، بعد از دقایقی تک‌نوازی تار، پژمان حدادی با تمبک همراهی‌اش کرد و سرانجام شهرام ناظری، شعری از نیما یوشیج را خواند؛

‌شعرهایی که بنا بر اعلام گروه، با توجه به حس لحظه انتخاب می‌شد:

 «ری‌را.... ری‌را....

دارد هوای آنکه بخواند

در این شب سیا.

او نیست با خودش.

او رفته با صدایش، اما

خواندن نمی‌تواند.

یک شب، درون قایق، دلتنگ

خواندند آن‌چنان

که من هنوز هیبت دریا را

در خواب

می‌بینم.»

شهرام ناظری در ادامه بخش دیگری از شعر پدر شعر نو ایران را خواند:

ری‌را... صدا می‌آید امشب

از پشت کاج که بند آب

برق سیاهتابش تصویری از خواب

در چشم می‌کشاند.

گویا کسی است که می‌خواند...»

همچنان تار علیزاده و تمبک پژمان حدادی می‌نواختند که ناظری باز با توجه به حس لحظه‌، سراغ شعرهایی از احمد شاملو رفت:

 «همه

لرزش دست و دلم

از آن بود

که عشق پناهی گردد،

پروازی نه

گریزگاهی گردد.

آی عشق آی عشق

چهره آبی‌ات پیدا نیست

...

آی عشق آی عشق

رنگ آشنایت پیدا نیست....»

پس از این قطعه، شهرام ناظری، حسین علیزاده و پژمان حدادی صحنه را ترک کردند و دقایقی بعد با همراهی بقیهٔ اعضای گروه «دوستی»، اردشیر کامکار، سعید فرج‌پوری، محمد فیروزی، بهنام سامانی، سیامک جهانگیری و روزبه رحیمی در پی تشویق تماشاگران به صحنه آمدند و در بخش «آواز دشتی»، قطعه «خزان»، از ساخته‌های حسین علیزاده از مجموعهٔ «شورانگیز»، اجرا شد و سپس اردشیر کامکار و سعید فرج‌پوری برای دقایقی دونوازی کمانچه کردند.

در بخش پایانی بخش اول کنسرت گروه «دوستی»، تصنیف «به شکوفه به باران» از ساخته‌های زنده‌یاد پرویز مشکاتیان با شعری از محمدرضا شفیعی‌ کدکنی به اجرا درآمد.

شهرام ناظری در این بخش خواند:

- «به کجا چنین شتابان؟»

گون از نسیم پرسید.

- «دل من گرفته زین‌جا،

هوس سفر نداری

ز غبار این بیابان؟»

- «همه آرزویم، اما

چه کنم که بسته پایم...»

- «به کجا چنین شتابان؟»

- «به هر آن کجا که باشد به جز این سرا سرایم.»

- «سفرت به خیر! اما تو و دوستی خدا را

چو ازین کویر وحشت به سلامتی گذشتی،

به شکوفه‌ها، به باران،

برسان سلام ما را.»

در ادامه با تنفسی ‌۳۰دقیقه‌یی، بخش دوم کنسرت «ترنمی در هوای بی‌چگونگی» آغاز شد.

در بخش دوم، «راست پنجگاه»، مقدمه راست با تصنیف «نقاش چین» آغاز شد و سپس «زنگ ش‌تر» در دو بخش «صورتگر نقاش» با شعری از مولانا و «ساز و آواز» با شعری از حافظ به اجرا درآمد.

شهرام ناظری با همراهی نوازندگان گروه «دوستی» خواند:

 «صورتگر نقاشم، هر لحظه بتی سازم

وانگه همه بت‌ها را، در پیش تو بگذارم....»

و در ادامه:

 «در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند / من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند

عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی / عشق داند که در این دایره سرگردانند....»

در ادامه، چهارمضراب، ساز و آواز، قطعه «عاشق‌کشی» با شعری از مولانا و نثر بایزید بسطامی اجرا شد و سپس تصنیف‌های «ساقیا» و «بی‌گاه شد» از شعرهای مولانا اجرا شد.

شهرام ناظری خواند:

 «روشن‌تر از خاموشی، چراغی ندیدم.

و سخنی، به از بی‌سخنی نشنیدم.....»

و در بخش دیگر:

 «بی‌گاه شد بی‌گاه شد خورشید اندر چاه شد

خیزید‌ای خوش‌طالعان! وقت طلوع ماه شد...»

در ادامه، قطعات «صورتگر نقاش» از ساخته‌های شهرام ناظری و چهارمضراب «عاشق‌کشی»، «ساقیا» و «بی‌گاه شد» از ساخته‌های حسین علیزاده اجرا شد.

در پایان کنسرت «ترنمی در هوای بی‌چگونگی» به در خواست مردم، گروه «دوستی» دو قطعه کردی نواختند.

کنسرت گروه «دوستی» تا هشتم مردادماه در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران به همت‌مؤسسه فرهنگی - هنری ققنوس به صحنه می‌رود.